Stof tot nadenken...
(althans dat hoop ik)
BLOG
You say ‘jump’, they say ‘no why?’
Over de 4 stadia van het koopproces en roepen in de woestijn…
Ja ja ja, ik weet er ook alles van, de economische crisis, dalend consumenten vertrouwen en het ‘hand op de knip-beleid’ bij al je klanten. Dat was het beeld van de afgelopen jaren, tanende omzetten en een toenemende behoefte aan de juiste ‘call to action’. Er moest immers iets gebeuren om de liquiditeit te redden…
Ik snap dat. Of moet ik zeggen ‘been there, done that’? Als je met veel bedrijven te maken hebt voel je natuurlijk de gevolgen van de noodzakelijke korte termijn strategieën die het dan geldende economische klimaat in de hand werkt. Ik voel echter ook dat het tij zich langzaam keert…
En dat brengt me terug bij de ‘call to action’, de leus die nu zo langzamerhand in elk toilet (virtueel) op een tegeltje van iedere serieuze en overlevende ondernemer moet hangen. Gelukkig is de economische conjunctuur weer langzaam aan een positieve ontwikkeling onderhevig. En dat zet deze ‘call’ ook meteen weer in een ander daglicht. Tijd voor ‘long term’ zeg ik dan.
Even opfrissen na een lange periode van economische neergang? De 4 stadia van het koopproces? Awareness, Interest, Desire, Action? Wat ik bedoel is dat we de afgelopen tijd noodgedwongen aan de achterkant van het koopproces hebben gecommuniceerd. En vooral in die laatste plaats omdat de consument daarom vroeg. Echter, met de groeiende economische situatie komt juist die vraag weer in een ander daglicht te staan.
Het is mijn stellige overtuiging dat in een weer opkomende economie ook de betekenis van de ‘call to action’ een andere inhoud zal krijgen. Pas je die niet aan, dan wordt je een roepende in de woestijn. Waar het de afgelopen jaren vooral ging om prijs zal de aankoopbeslissing steeds meer in een vroeger stadium van het koopproces zijn wortels gaan vinden. En daar liggen dan vooral nieuwe kansen.
Wat als je je als bedrijf nu eens anders kan onderscheiden dan prijs alleen? Als je je DNA weer kan aanspreken om jezelf te onderscheiden en een lange termijn relatie kan opbouwen met je afnemers? Je merk een meerwaarde geven?
Als je daar nu niet over nadenkt is een gemiste kans onvermijdelijk. Klanten krijgen weer ruimte om andere aankoopmotieven te hanteren. Geef daarom je ‘call to action’ een noodzakelijke andere inhoud. Een inhoud die zich vormt op basis van awareness, interest en desire. Zodat je hier in ieder geval niet tegen aanloopt: ‘You say ‘jump’, they say ‘no why?’
Conclusie
Denk na over je communicatie strategie en vooral over hoe je een lange termijn relatie opbouwt met je (potentiële) klanten. Denk er daarbij aan dat prijs in het groeiende economische klimaat steeds minder belangrijk wordt.
Meer weten over hoe je je kunt onderscheiden van je concurrent? Neem dan contact op voor een vrijblijvende ontmoeting.
Conclusie
Meer weten over hoe je je kunt onderscheiden van je concurrent? Neem dan contact op voor een vrijblijvende ontmoeting.
Als zelfs water een merk kan zijn, dan kan jij dat ook!
Ooit over bronwater nagedacht? Zonder bubbels, zachte bubbels, of the full wack? Spa, Chaudfontaine, Perrier, Sourcy, huismerk, kraanwater… Water is water zou je zeggen, toch is dat blijkbaar niet helemaal waar. Want waarom doen zoveel producenten van water zoveel moeite om zich te onderscheiden van hun mede aanbieders?
Water is een commodity, ofwel een product dat zo elementair is dat er in de hoofden van consumenten geen verschillen kunnen bestaan. Nogmaals, water is dus water. Fascinerend vind ik het dan ook dat de grote producenten van (bron)water er toch in slagen om zich te onderscheiden van hun collega producenten. Blijkbaar kennen zij een waarde toe aan hun water dat door de consument geadopteerd wordt en hen zo stuurt in hun keuze van aankoop. En daar spinnen de producenten garen bij. Maar ja, water is toch water?
Daarmee komen we tot de kern: de sleutel tot merkontwikkeling is dat de consument verschillen MEENT te zien binnen een productcategorie. En dat is toch op zijn minst eigenaardig. Zeker in het geval van water, best ingewikkeld. Je kunt je niet onderscheiden op het gebied van fysieke producteigenschappen.
Water is namelijk gewoon water. Het is alleen de kunst om daaraan iets toe te voegen wat in de hoofden van de consumenten blijft hangen. Wat je speciaal maakt, waarom ze jouw merk kopen. Wist je trouwens dat er in de regio Utrecht gewoon Sourcy uit de kraan komt? De pompen voor gemeentewater en Sourcy staan gewoon naast elkaar. Voor de laatste keer: water is water, maar je kan hetzelfde water ook speciaal maken voor jouw consument…
Eigenlijk zijn we allemaal commodoties. Ook ik als strategisch adviseur en ontwerper. Maar ook jij als machinebouwer, coach, adviesbureau, accountant of tentharingen producent etc. etc. Er zijn er immers altijd zovelen die hetzelfde aanbieden. De kunst is echter om met jouw product een merk te bouwen dat boven de waterspiegel uitstijgt. Pas dan vormt de consument zich een (eigenaardige) mening over jouw product. En loop je voorop in hun beleving als ze besluiten tot koop over te gaan…
Is SEO wel het ei van Columbus?
Goed dat je gevonden wordt, beter dat je gezocht wordt…
Lees de bladen, de blogs of tik het in in de Google zoekbalk en je zult merken dat SEO (Search Engine Optimalisation) een hot topic is. Logisch natuurlijk want steeds meer merken en consumenten zijn digitaal actief. De strijd om een plekje in de ‘gouden driehoek’ van de zoekmachines wordt hierdoor steeds heviger. En we besteden steeds meer tijd, geld en moeite aan het verkrijgen van de zo felbegeerde topvermelding. Wanneer we dit goed doen is de beloning daar: we staan hoog in de ranking en hebben daardoor meer kans om aangeklikt te worden, gevonden te worden.
SEO is dus eigenlijk een instrument om de kans te vergroten om gevonden te worden. Geen onbelangrijke, dat niet, maar is het het ei van Columbus?
Stel je bent trotse eigenaar van het gloednieuwe merk kinderschoenen ‘Growupz’. Door veel moeite te steken in SEO sta je hoog in de ranking als er zoekwoorden worden ingevoerd als ‘kinderschoenen’, ‘meisjesschoenen’, ‘jongensschoenen’, ‘kinderlaarzen’ etc. Afhankelijk van de zoekterm scoor je een ranking van 2 tot 5, samen met Zalando, Piedro, Petit Shoes en Noortje’s Kinderkleding. Als ze dan uit dit rijtje kiezen voor ‘Growupz’ ben je uiteindelijk gevonden…
Wat zal er gebeuren als je dezelfde moeite steekt in BEO (Brand Equity Optimalisation)? Als je ervoor zorgt dat de consument weet dat je de beste kinderschoenen maakt. En dat ze van mening zijn dat je de leukste collectie hebt. Dat er lovend over je merk wordt gecommuniceerd in social media. Dat ‘Growupz’ een merk is waarmee je gezien mag, of zelfs gezien moet worden?
Zouden die consumenten zoeken op termen als ‘kinderschoenen’? Of typt het overgrote deel ‘Growupz’ in omdat ze eenvoudigweg jouw merk (alleen jouw merk) zoeken? Zoals er gezocht kan worden op iPad of tablet, Audi of personenauto, Nikon of spiegelreflex, Luxaflex of horizontale lamellen?
En wie staat er dan op de eerste plaats?
Conclusie
Blijf kritisch over de meerwaarde van SEO voor jouw merk. Soms is SEO een geschikte tool, soms zijn andere opties sterker, afhankelijk van je afnemers en je strategie!
Meer weten over hoe je je kunt onderscheiden van je concurrent? Neem dan contact op voor een vrijblijvende ontmoeting.
Hulde aan de suïcidale doelstelling!
Shit happens en dat zal helaas nooit veranderen. Gelukkig zijn er altijd mensen die het er niet bij laten zitten en actief zijn in een snel groeiend aantal charitatieve instellingen die dankzij onze financiële steun bergen goed werk verzetten. Helaas wordt hiermee de concurrentiestrijd om onze giften steeds heviger waardoor er een steeds groter deel van onze gulheid verdwijnt in het marketingpotje van deze instellingen.
Goede doelen zijn globaal in te delen in 3 groepen: doelen die het leed verzachten, doelen die de zorg rond een onoplosbaar probleem zo goed mogelijk faciliteren en doelen die het probleem voor eens en voor altijd de wereld uit willen helpen. Met name deze laatste groep vind ik erg interessant. Immers, wanneer deze instellingen hun doelstelling halen verliezen zij direct hun bestaansrecht. Hun doelstelling is dus gewoon suïcidaal.
Recentelijk is uit onderzoek door CendrisMonitor gebleken dat Nederlanders nauwelijks weten wat het goede doel waaraan zij geven doet. Vooral deze groep wil ik adviseren massaal te geven aan goede doelen met een suïcidale doelstelling. Met als credo: help zoveel mogelijk goede doelen de wereld uit!
Op deze wijze maken we direct een eind aan veel persoonlijk leed, stoppen we de explosieve aanwas aan charitatieve instellingen en temperen we de onderlinge concurrentie. Waarmee er ook minder charitatieve euro’s in het marketingpotje belanden.
En dat is een goed doel op zich…